مبنای محاسبه عیدی کارگران

کلیه کارفرمایان مکلفند به هریک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد که نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند به عنوان عیدی و پاداش بپردازند.

ملاک محاسبه عیدی وپاداش ، آخرین مزد کارگرمی باشد ودرواحدهایی که طرح طبقه بندی مشاغل مصوب وزارت کار دارند مزد مبنا (تبصره ۲ ماده ۳۶ قانون کار) یعنی مزد گروه و پایه خواهد بود.ودرواحدهایی که طرح طبقه بندی ندارند مزد ثابت (تبصره ۱ ماده ۳۶)یعنی مزد شغل به علاوه مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل ازقبیل فوق العاده شغل ، حق جذب ، حق سرپرستی ، حق فنی و….  منظورودرمحاسبه عیدی وپاداش آخرسال لحاظ می گردد. بهتر است برای درک بهتر چگونگی محاسبه حقوق و مزایا در یکی از دوره حسابداری با مدرک معتبر دکتر حساب شرکت کنید.

لازم به ذکراست طبق ماده ۳۹ قانون کار ،عیدی کارگرانی که بصورت پاره وقت اشتغال به کاردارند به نسبت مدت کارکرد محاسبه و پرداخت می شود .

درمورد کارگران ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته ودستمزد آنان درماه های مختلف متغیرمی باشد برای محاسبه عیدی میانگین حقوق سه ماه آخرمبنای محاسبه قرارخواهدگرفت .

بر این اساس حداقل پرداختی بابت عیدی به هریک از کارگران معادل ۶۰ روز حداقل مزد قانونی به میزان 30,337,620 ریال و حداکثر پرداختی از این بابت معادل ۹۰ روز حداقل مزد قانونی به میزان 45,506,430 ریال خواهد بود.

چنانچه کارگاه هایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می نمایند ، عرف کارگاه در پرداخت عیدی و پاداش معتبر خواهد بود.